بهترين و سريعترين مرجع دانلود كارآموزي و پروژه و پايان نامه

تعداد صفحات:21
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
جهان بيني در ايران باستان
ويژگي هاي شاه آرماني
قدرت موثر يا زور
آيين يا قرارداد اجتماعي
فره ايزدي يا شوكت
تداوم انديشه ايراني در دوره اسلامي
فلسفه سياسي
سياست نامه
حكمت اشراق
نتيجه‌گيري و جمع بندي
فهرست منابع

مقدمه:
انديشه ايرانيان باستان را مانند انديشه ديگر مردمان دنياي قديم، ميتوان از اسطوره‌هاي حماسه‌ها، كتاب ها و باورهاي ديني و نيز سنگ نبشته‌هاي آنان دريافت. انسان هاي دنياي كهن، انديشه‌هايشان را در قالب اسطوره‌ها، آيين‌ها و سرودهاي ديني بيان كرده‌اند، از اين رو به قول مردم دكتر حميد عنايت يكي از علل دشواري تحقيق در انديشه‌هاي سياسي در ايران آميختگي آن ها با عقايد و تعاليم ديني و اخلاقي و جهان شناسي و تاريخي است. در حاليكه در مغرب زمين و از زمان افلاطون سنت بر آن بوده است كه رساله‌ها و كتاب هاي جداگانه در موضوع سياست و كشورداري بنويسند، در فرهنگ ايراني تفكرات مربوط به جامعه و حكومت چه در دوره پيش از اسلام و چه پس از اسلام در ضمن ملاحظات عام‌تري درباره اين و دنيا مندرج است. بدين جهت آگاهي از چگونگي انديشه‌هاي سياسي مستلزم آن است كه كم و بيش همه متون و منابعي كه به نحوي خود كار بينش و نگرش ايراني در زندگي فردي و اجتماعي است از اندرز نامه‌ها گرفته تا كتب ملل و نحل و شرح حال ها به دقت مطالعه شود.
اين مقاله به دنبال بررسي نظريه شاهي آرماني در ايران باستان و به عبارتي انديشه سياسي ايرانشهري و تداوم آن در دوره اسلامي ميباشد؟ سوال اساسي اين ميباشد كه مدل رهبري سياسي ارائه شده در انديشه سياسي ايرانشهري كدم ميباشد؟ و اين تئوري ارائه شده در دوره بعد از اسلام به چه شكل هايي متجلي شد؟ فرضيه‌اي كه مورد سنجش قرار ميگيرد اين است: مدل رهبري سياسي در انديشه ايرانشهري
Persian utopia تئوري شاهي آرماني بوده است، بعد از ظهور اسلام اين تئوري در قالب هاي مختلف از قبيل فلسفه سياسي، سياست نامه و حكمت اشراق و … تداوم پيدا كرد، اما اين قالب هاي تفكر هر كدام به فراخور موقعيت و شرايط سياسي خاص خود، وجوهي از آن برداشته و در قالب تفكر خاص خود ادامه دادند.
مفهوم بنيادين انديشه سياسي ايرانشهري شاه آرماني داراي فره ايزدي است كه شاه آرماني داراي فره ايزدي عين شريعت است و نه هجري آن، انديشه شاه آرماني داراي حره ايزدي در كهن‌ترين منابع انديشه ايرانشهري آمده است و با همين مفهوم بنيادين، انديشه سياسي مسيحي سده‌هاي ميانه و به ويژه روم شرقي پيوند مييابد كه در آن نيز شاه موجودي ناميرا و خدا گونه است. شاه آرماني نيز از آن جا كه داراي فره ايزدي است. در نوشته‌هاي ايرانشهري بعنوان انساني خداگونه، نماينده و برگزيده خدا بر روي زمين فهميده ميشود.

تعداد صفحات:79
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
چكيده
فصل اول : مقدمات پژوهش
مقدمه
بيان مساله
اهداف پژوهش
هدف كلي
اهداف جزئي
حدود مطالعاتي
تعريف عملياتي
قصه و داستان
تعريف تربيت
معني لغوي تربيت
معناي اصطلاحي تربيت
فصل دوم : ادبيات و پيشينه تحقيق
ادبيات نظري
مقدمه
نقش و كاربرد قصه در ادب فارسي
تاريخچه قصه
جايگاه قصه
نقش قصه
نگاهي به زندگي مولوي
مولانا و خانواده او
موقعيت خانواده و اجتماع در زمان رشد مولانا
پدر مولانا
جواني مولانا
اوضاع اجتماع و حكومت در دوره مولانا
مثنوي
پيشينه عملي تحقيق
كتاب
فصل سوم : روش تحقيق
روش تحقيق
تاريخچه تحليل محتوا
تعريف تحليل محتوا
مراحل تحليل محتوا
محورهاي مناسب براي تحليل محتوا
كاربرد تحليل محتوا
جامعه آماري
ابزار جمع آوري اطلاعات
روش تجزيه و تحليل
فصل چهارم : بحث و نتيجه‌ گيري
خلاصه يافته ها
آرامش دروني
عبرت آموزي در اثر قصه و داستان
ايجاد بصيرت و شناخت
ارايه الگوهاي مناسب
نتيجه
پيشنهادها
محدوديت‌هاي تحقيق
منابع

چكيده:
هنر و تعليم و تربيت از آغاز آفرينش انسان با يكديگر پيوند خورده اند. اين دو تاثير و تاثر عميق و وثيق بر يكديگر دارند، به گونه اي كه مانايي و پايايي هنر منوط به رعايت تعليم و تربيت، و آغاز تعليم و تربيت كه كلمه و كلام ميباشد، منوط به استفاده از هنر است. يكي از بزرگترين دانشمندان اسلامي كه با استفاده از هنر قصه به هدايت، تبليغ و تربيت افراد مي پرداخت جلال الدين محمد بلخي معروف به مولوي است. وي براي اين امر دلايلي را مطرح ميفرمايد كه در اين مقاله به بيان آن ها ميپردازيم.
مولوي معتقد است : قصه و نقل حكايات آموزنده يكي از ابزارهايي است كه باعث آرامش خاطر روحي و رواني افراد مي شود. شنيدن و گذر بر احوال شخصيت ها و قهرمان هاي قصه و تطبيق شرايط خود با آنها به ما بينشي ميدهد تا ضمن سنجش و ارزيابي رفتار و انديشه خود به اصلاح و تقويت آنها بپردازيم. مولوي پيام ها و گزاره هاي مفهومي نهفته در محتواي قصه ها و حكايات را يكي از مهمترين عوامل آگاهي و بينش متربيان ميداند و نقش اين پيام ها را در تربيت و هدايت انسان ها بسيار مفيد ميداند، به گونه اي كه تامل و تفكر در محتواي قصه ها افراد را از گرفتار شدن در رنج ها و محنت ها ميرهاند. روش قصه سرايي و حكايت پردازي يكي از بهترين وسيله هاي ايجاد الگوهاي ذهني و رفتاري براي مربيان و القاي غير مستقيم مفاهيم به آنان مي باشد.

تعداد صفحات:36
نوع فايل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
رويكرد واژه شناختي
رويكرد تاريخي (ماهيت نظريه)
پوزيتيويسم، نسل نخست (لاك، هيوم، كنت)
پوزيتيويسم، نسل دوم (حلقه وين)
پوزيتويسم: نسل سوم (كارل همپل)
تاثير محيط اجتماعي – سياسي بر شكل گيري نظريه پوزيتيويسم
اثر بخشي پوزيتيويسم بر مسائل سياسي و اجتماعي
نقد و نتيجه گيري
فهرست منابع و يادداشت ها

مقدمه:
پوزيتيويسم چيست؟ پوزيتيويسم به مثابه يك رهيافت علمي در علوم اجتماعي معتقد است كه امور ميبايستي به مثابه واقعيات محض مطالعه شوند و رابطه بين واقعيات مزبور ميتواند به وضع قوانين علمي منجر شود.
براي پوزيتيويست‌ها، چنين قوانيني شاني مشحون از حقيقت دارند و واقعيات اجتماعي به همان شيوه واقعيات طبيعي ميبايستي مورد مطالعه واقع شوند
هر چند ارائه چنين تعريفي از سوي اسميت در كتاب علم اجتماعي در ترديد، ضامن پرهيز از آشفتگي واژه شناختي در برخورد با نظريه‌اي به گستردگي پوزيتيويسم است؛ اما پرتاب شدگي قابل ملاحظه ايي كه در اثر مطالعه تعاريفي از اين دست به محقق دست ميدهد، وي را بلافاصله به جستجوي ريشه‌هاي معرفتي نظريه مزبور سوق ميدهد تا از احساس غريب پرتاب شدگي فاصله بگيرد.
معمولا كشف ريشه‌هاي معرفتي يك نظريه – نه تنها به هنگام بررسي پوزيتيويسم بلكه به هنگام تلاش براي حصول شناخت نسبت به هر نظريه‌ايي جستار را در روند سير تاريخي طي شده از سوي نظريه و فلاسفه و انديشه پردازان آن حوزه نظري قرار ميدهد.
در اين راستا، برخي اپيكور (270-341 ق.م) فيلسوف شهير يوناني را نخستين چهره اثبات گرا تلقي ميكنند.
وي در دوران باستان و در عصري كه علم عمدتا معناي knowledge را به ذهن متبادر ميكرد بر ماهيت تبعي و عرضي امور نظري تاكيد كرده و تصريح نمود:
هدف از آن ها بايد اين باشد كه افزار تحقيق و پژوهش غايت زندگي قرار گيرد. خطا در ادراكات حسي واقع نميشود بلكه غلط و خطا در احكام رخ ميدهد. درباره عالم، ما فرضياتي ميسازيم، وكيلن بايد در ساختن اين فرضيات به تجربه حسي متوسل شويم و به وسيله آن فرض هاي خود را بيازماييم؛ همين تطبيق دادن فرضيات با تجربه حسي در واقع آزمايش حقيقت است.
اما در عصر نوين، سه نسل متفاوت از فلاسفه پوزيتيويست را ميتوان از يكديگر باز شناخت. هر سه نسل به تبعيت از دوره‌اي كه عموما به عنوان عصر روشنگري شناخته ميشود، مطرح گشتند؛ عصري كه جواز تامل در خصوص زندگي اجتماعي، فراتر از تبيين‌هاي مذهبي را صادر نمود و انسان ها را به مثابه پيشگامان عمده در عرصه توسعه و تزايد دانش به معناي science تعيين كرد.
نخستين نسل،‌از ميان فلاسفه متعدد قرون 18 و 19 چهره‌هايي همچون جان لاك، ديويد هيوم و اگوست كنت را در درون خود دارد. نسل بعدي در اوايل قرن بيستم همگي در حلقه وين گرد آمدند و پوزيتيويسم منطقي را صورت بندي كردند. آخرين نسل، در عصر پس از جنگ جهاني دوم و با آراء كارل همپل شكل و صورتي عمده به خود گرفت.
در جستار حاضر ابتدا تلاش ميشود كه پس از رويكردي واژه شناختي سير تاريخي و ماهيت نظري، مكتب پوزيتيويسم از نظر شاخص‌ ترين انديشمندان هر يك از سه دوره مورد مطالعه واقع شود، سپس ضمن تحليل و بررسي تاثير شرايط اجتماعي – سياسي بر انديشه پوزيتيويستي تلاش ميشود تا ارزيابي اين فرضيه مورد توجه قرار گيرد كه: پوزيتيويسم متضمن اليتيسم در عرصه سياسي بوده است.
و در نهايت به نقد انديشه‌هاي مكتب پوزيتيويسم پرداخته خواهد شد.